We zijn negen maanden verder en de geboorte van een nieuwe wandeling is gaande. Ik was er vroeg bij en onder mijn tokkie-joggingbroek draag ik een korte broek. Niet zonder reden, want de ochtend is koud zo begin maart. De zon schijnt al volop en de temperatuur gaat vandaag de 19 graden bereiken. Absurt, maar ik ga daar van profiteren. In t-shirt en korte broek stap ik in Sittard te trein uit en loop naar de achterkant van het station.
Ik heb nog maar enkele meters erop zitten, terwijl ik door een groenstrook loop bij het Eisenhowerpark word ik in plat Limburgs aangesproken. Gek genoeg begrijp ik ze gelijk, het is een strontpark en blijf vooral op de paden lopen. En het klopt want het gras is bruin en er ligt meer kilo poep dan de Nederlandse bank aan goud in haar bezit heeft. Opruimplicht, dat kennen ze hier niet.
Sittard uit, Nieuwstadt in. Het hek naar het vervolg van mijn wandelroute klempt (het is klemt, maar om één of andere reden vind ik klempt mooier en in Helmond schrijven ze het met een P dus het is legaal). Ik stap dan maar over het hek heen, er staat ook een bordje bij met welkom erop, dus het zal wel goed zijn. Verderop kom ik meer mensen en koeien tegen en het hek aan de andere kant functioneert goed.
Bij deze wandeling passeer je de stoptrein-stations. Dus zo ligt daar ineens Susteren. Ik loop rechtdoor langs het spoor maar achteraf gezien had ik beter al kunnen oversteken en aan de andere kant van het spoor kunnen lopen. Dan had sowieso een hoge geluidswal mijn zicht niet onttrokken op een bijzondere trein die net op dat moment passeert. Mocht je deze flinke wandeling gaan lopen, ik heb mijn eigen advies alvast verwerkt in de route. De wandeling verder is wel lekker divers eigenlijk, beetje over boeren landweggetjes, beetje bos en weinig hinder door passerend verkeer, ja het is er wel maar veel loop je separaat.
Echt, station Echt. Tweede sprinterhalte op de lijn, eilandperron, mooi stationnetje, snel aan voorbij lopen. In de verte zie je de Clauscentrale, een van de grootste gasgestookte centrales van Nederland. Het blijft nog wel een tijdje in beeld, dan weet je in ieder geval al wel dat het geen kerncentrale is. In Sint-Joost nog een pareltje op de route door langs Chin. Ind. Rest. Kam Po te lopen. Voor een mooie pauzeplek, loop nog iets door tot in het bos, de route loopt langs een picknick plek. Nog 13 kilometer te gaan voordat je Roermond bereikt en ook dit stuk is de moeite waard. Gevarieerd, bos, boer, wandelpad. En mountainbikers, let dus op.
In Roermond passeer je het Nationaal Herdenkingspark met de nodige monumenten. Je vindt er het Nationaal Indië-monument: Een eerbetoon aan alle omgekomen militairen. Het Monument voor Indische Burgerslachtoffers: Ter nagedachtenis aan de burgers die hun leven verloren. Het Monument voor Vredesoperaties: Een herdenking voor alle Nederlandse militairen die in vredesmissies zijn omgekomen. Loop er op je eigen tempo doorheen en daarna bereik je al het station van Roermond. Een prachtige stad, zolang je maar niet naar het outlet gebied gaat. Bestel een biertje, je hebt het verdiend.
Route2700-2: Sittard – Roermond
02. Sittard – Roermond (32,0 KM)
No data elevation
Name:
No data
Distance:
No data
Minimum elevation:
No data
Maximum elevation:
No data
Elevation gain:
No data
Elevation loss:
No data
Duration:
No data
van Station Maastricht naar station Sittard