Wandelroute gelopen op: 10 juni 2023
Barneveld Centrum – Arnhem Zuid (40,3 KM)
Een pittige wandeling door gevarieerd landschap, met een bergbeklimming én oversteek van de Rijn per pontje.
Let op! In deze route wordt aan het eind gebruik gemaakt van de Drielse veer, de vaartijden sluiten mogelijk niet aan op deze wandeling. Check goed vooraf de website.
Wat hebben de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam en Barneveld met elkaar te maken? Tijdens de spelen werd een groots opgezette voorlichtingscampagne op touw gezet om Barneveld internationaal op de markt te zetten. En met succes, want in Barneveld werd vlak voor de Olympische Spelen de intensieve pluimveehouderij uitgevonden. Een lokale boer had uitgereken dat je met 5000 kippen rendabel een pluimveebedrijf kun runnen maar met 10.000 kippen ook winst kon maken, en dat dachten er snel meer. De spoorlijn was handig om al dat pluimvee te verhandelen en zo fungeren het kip en de ei al jarenlang als boegbeeld voor Barnveld en wordt Barneveld in de volksmond het Kippendorp genoemd en de spoorlijn het kippenlijntje.
En voor de liefhebbers van pluimvee, deze wandelroute loopt zelfs langs het Nederlands Pluimveemuseum, maar als je 41 kilometer gaat stappen dan betwijfel ik of je daar tijd voor hebt. Ik niet in ieder geval, net zoals dat ik ook weinig heb met de intensieve pluimveehouderij.
in park Koewein, aan de overkand van het spoor staat Kasteel de Schaffelaar en wordt gezien als het belangrijkste Nederlandse landhuis in neotudorstijl. We passeren de kleine Barnevelde Beek en later ook de Barneveldse beek, en de kippenlijn duikt ook weer op. De spoorlijn wordt overgestoken en via een binnendoorweg snijden we de lichte spoorboog af en vervolgens deze spoorlijn weer over te steken. Het landschap en bossen bij Lunteren geven een variatie van de route, net zoals verderop de bossen bij Ede. Wel volgt een overgang van de geur van Dennenbomen naar die van uitlaatgassen waar we bij een druk kruispunt toch even de oversteek maken, met een pad door een stuk achtertuin van de flatgebouwen en verderop weer een pad het bos terug in.
Bij de Ginkelse Heide loopt de route een stukje over militair terrein, wat vrij begaanbaar is als er grote oefeningen gaande zijn. Mocht het onverhoopt zo zijn dat de militairen je de toegang ontzeggen Loop dan paralel via de Pieter van Varklaan, dat is gewoon burgerlijke residentie. Het laatste stukje bos is het gebied De Sysselt van zeker 350 hectare. De route loopt door naar de spoorlijn en daar aangekomen volgen we spoorlijn een stuk tot aan de A12, die ook dwars door de Veluwe loopt en die we bij de Renkumseweg veilig kunnen oversteken, en waar verderop de drukke spoorlijn overgestoken wordt. Hier is overigens een populair rustpunt waar op de mooie dagen ook eigenlijk altijd wel een ijscowagen/kar te vinden is. Ik haal een ijsco en tijdens het consumeren hiervan ben ik zo iemand die zich dan afvraagt, waarom noemen we een ijsje een ijsco. Waarom is het een ijscowagen en niet een ijswagen. Dat moet ik thuis gaan opzoeken, wat ik dan ook een half jaar later doe, want ik vergeet dat dan ook weer. Het is afgeleid van de “Automatische IJscompagnie der Amsterdamsche banketbakkers” afgekort naar IJSCO. De oudste vermelding van “IJSCO.” is gevonden in De Courant van 28 augustus 1913. Het woord prijkt in kapitale letters bovenaan een bericht waarin wordt gemeld dat de N.V. Automatische IJscompagnie der Amsterdamsche Banketbakkers op die dag haar “VANILLE IJSFABRIEK” heeft geopend aan Oudezijds Voorburgwal 320. In 1917 is de naam IJsco wettig gedeponeerd door de IJscompagnie, om namaak en vervalsing te voorkomen. Daarbij hoorde ook een logo dat op de voorverpakte ijsco’s te zien was, net als op de zijkant van de ijscokarren van waaruit er verkocht werd.
Via de Bosbeekweg laat ik de ijscokar achter mij en word ik aangesproken door een mede-recreant die mij voor gek verklaard. Ik zeg haar dat ik aan het wandelen ben en nog 15 kilometer te gaan heb en de laatste pont over +/- 2,5 uur gaat en dat ik er al ruim 25 kilometer op heb zitten. Ze verklaard mij dus voor gek en ik verwijs haar door naar de ijscowagen voor een discodip. Maar besef mij wel ineens de realiteit dat de laatste vaart missen ook betekend dat ik nog meer kilometers moet maken. En leuk misschien om te weten is, is dat deze wandeling helemaal niet in de planning stond maar perongeluk aangevangen is. Ik had gepland om te wandelen van Barneveld Centrum naar Ede-Wageningen, maar aankomen bij de laatste afslag had ProRail en de gemeente alle toegangswegen naar het station afgesloten in verband met de verbouwing van de station en de omgeving. Er was geen andere route dan terug te lopen en via de woonwijk te gaan. Dat is dus niet gebeurt en in eerste instantie dacht ik door te wandelen naar het volgende station, Wolfheze, maar eenmaal aan het wandelen bedacht ik mij dat ik ook gewoon prima naar huis kon wandelen, in Arnhem Zuid. En zo ontstond dus deze Station 2 Station wandeling xl.
En ondanks de afstand, is het echt wel een fantastisch mooie wandeling. Als je de vierdaagse of een andere lange afstandswandel evenement dan is dit een goede training. Het bosgebeid en de heide tussen Renkum en de spoorlijn is ook weer een traktatie en motiveert om door te stappen. Bij de Wolfhezerheide loop je over de ecoduct en steek je redelijk groen de A50 over en hier merk je vooral goed in je kuiten dat lowlands niet echt 100% van toepassing is en er dus echt wel wat heuveltjes in Nederland zijn. Zo klim je nog even de Zilverberg op (63meter) en ook als je door de Valckeniersbossen loopt en uitzicht hebt over de Rijn en de Betuwe besef je je dat je best hoog staat. Je kunt het pontje nu zien, alleen de afdaling moet nog ingezet worden en het lukt mij uiteindelijk om de pont de halen. De schipper vertelt mij dat het een drukke dag is en dat hij nog zeker drie retourtjes gaat varen en misschien nog wel een bonusvaart, dus er was nog wel wat speling geweest.
Aan de overkant stap ik van boord en loop ik de Drielse Dijk op, in de verte zie ik één van de mooiste spoorbruggen van Nederland. Bij het Royal Engineers monument, ter herdenking van de evacuatie-rivieroversteek (nacht 25-26 september 1944) voor de Britse soldaten, die opgesloten zaten in de perimeter rond Oosterbeek. Vanaf de Drielse kant werden zijn ondersteund door Canadese en Poolse soldaten en er is jaarlijks in September nog een herdenkingsmoment.
Via de nieuwbouwwijk Schuytgraaf wordt station Arnhem Zuid bereikt met directe treinverbindingen naar Arnhem Centraal en Nijmegen. In de directe nabijheid is nog een winkelcentrum met twee supermarkten en fast-food gelegenheden. Pittige wandeling hè?